HepisİbizDe

Anayurt Asya'da milat öncesi asırlara dayanan milli yaşam süreci, Türklerin milat sonrası batıya doğru başlayan ve farklı mecralara doğru kayan yeni yaşama biçimleri ile devam etmiştir. Yeni yurtlar, yeni otlaklar, yeni ülkeler belki de yeni vatanlar bulma gayesi ile birkaç asır boyunca devam eden bu göçler günümüz Moğolistan içlerinden başlayarak Hazar Denizi ile Ural-Altaylar arasında kalan ve tarihte Kavimler Kapısı olarak adlandırılan yol güzergâhı üzerinden gerçekleşmiştir. Hazar Denizinden başlamak suretiyle Karadeniz'in kuzeyinden Karpat Havzasını da içine alacak şekilde Transilvanya ovalarına kadar uzanan sahalarda cereyan eden yürüyüş, bu coğrafyanın kaderini de derinden etkilemiştir.

Öncelikle IV. asırda Hunların başlattığı bu tarihi adım Sabarlar, Kutrigurlar, Utigurlar ve VI. asırda Avarlar ile devam etmiştir. Daha sonraki dönemlerde bu toplulukları diğer Türk kavimlerinden Bulgarlar, Hazarlar, Peçenekler, Oğuzlar ve Kumanlar takip etmişlerdir. Doğu Avrupa'ya gelen Türkler bölgedeki diğer kavimlerle giriştiği mücadeleler sonucunda büyük kazanımlar elde etmişlerdir. Özellikle bu coğrafyada geçici olmadıklarını, bu sahalara yurt tutmak üzere geldiklerini hasımlarına kabul ettirmişlerdir. Dönemin güçlü devleti ve bölgenin hâkimi şüphesiz Bizans'tır. Uzun yıllara dayanan ve yerleşik hayatın gereklerini yerine getirmiş ve kurumları ile bunu devam ettiren bir yapıya sahip olan Bizanslılar, kısmen tanıdıkları Türkleri bu göçler sayesinde daha yakından tanıma fırsatı bulmuşlardır.

Roma ve daha sonra Bizans imparatorları, gönderdikleri elçiler vasıtası ile Türklerin siyasi, sosyal, askeri ve idari yapısını öğrenmeye çalışmışlardır. Karşılıklı elçilerin gidip gelmesi bu tanımayı artırmakla beraber, mücadeleler esnasındaki ikili ilişkiler, alışverişler, ticaret, diğer topluluklarla olan münasebetler ve askeri işbirlikleri ile imparatorların Asya'dan gelen bu güçlü kavme olan yakın ilgisi, Bizans müelliflerinin de dikkatini çekmiştir. Akabinde gerek elçi olarak gidenler, gerek Türk topluluklarının kendi yaşam alanlarına müdahil olmasına şahit olanlar ve de kilise tarihlerini kayıt altına alan müverrihler; Türklerle ilgili geniş malûmat bulabileceğimiz eserler vücuda getirmişlerdir. İslamiyet öncesi Türk tarihi üzerine yapılan araştırmaların büyük kısmı Bizans kaynaklarından istifade edilerek hazırlanmıştır. Özellikle bu kaynaklar özel isimlerin kaydedilmesi bakımından Çin yıllıklarına göre daha kıymetlidirler. Bununla beraber Türk tarihinin önemli kaynaklarının bir kısmını da Çin, Rus ve Arap kaynakları oluşturmaktadır. Bu konuda oldukça geniş araştırmalar ve tercümeler yapılmış ve yayınlanmıştır.

E-kitabın devamını indirerek okuyabilirsiniz.

E-KİTABI PDF FORMATINDA İNDİR